کنسول های میکسر،کاربرد های زیادی داشته و در جاهای مختلفی استفاده میشوند،همچون،استدیو های ضبط صدا،سیستم های pa،سیستم های تقویت صوت،کلاب های شبانه،صدا و سیما،پروداکشن فیلم،و...در یک کاربرد ساده،میکسر صدا را از میکروفون ها جمع آوری میکندو آنها را به آمپلی فایر ها برای تقویت سیگنال و پخش شدن برای شنوندگان،است.یک میکسر دی جی،ممکن است فقط دارای دوکانال داشته باشد،برای میکس کردن دو صدای ریکورد شده.یک میکسر در کافی شاپ،به بیش از 6 کانال نیازی ندارد،برای درامر،گیتار ها و خواننده ها.یک میکسر برای موسیقی زنده راک،ممکن است تا 24 کانال داشته باشد،برای بخش ریتم،گیتاریست ها و خواننده ها.یک میکسر برای استدیو های حرفه ای ممکن است تا 96 عدد نیز کانال داشته باشد.در عمل،میکسر ها قابلیت هایی فرا تر از جمع دو سیگنال الکترونیکی صدا دارند.قابلیت هایی همچون فانتوم پاور برای میکروفون های کندانسور،پن کنترل برای فرستادن صدا به چپ یا راست،فیلتر ها و اکولایزر ها،که اجازه میدهند به مهندسین صدا تا قسمت هایی از باند فرکانسی را تقویت و تضعیف کنند،کمپرسور ها که به مهندس صدا اجازه میدهند بتوانند ولوم را تا بیش ترین میزان مجاز در سیستم بالا نگه دارند،تا سیگنال وارد بخش اشباع در تقویت کننده ها نشود و اعوجاج پیدا نکند،امکانات مسیر دهی به صدا برای ارسال سیگنال از میکسر به دستگاه های دیگر همچون ریکوردر ها و...،مسیردهی به مانیتور ها برای ارسال سیگنال ها به مانیتور ها یا هدفون ها برای شنوندگی،معمولا بدون اینکه این مسیر ها روی خروجی اصلی،تاثیرگذار باشند.برخی از میکسر ها،همانند دایناکورد،ممکن است روی خود،افکت هایی همچون ریورب و....نیز داشته باشند،و یا آپشن های دیگر همچون آمپلی فایر که به درد اجرا های زنده میخورند،همانند پاور میکسر ها.
ساختمان میکسر ها:یک برد میکسر آنالوگ،به چندین قسمت دسته بندی میشود.برخی از این قسمت ها،به بخش های کوچکتری نیز تقسیم میشوند.
نوار ورودی کانال:نوار های ورودی،میتوانند مونو یا استریو با قابلیت های هرکدام در ستون هایشان،باشند.معمولا،هر ستون کانال،دارای ناب های چرخشی(ولوم های چرخشی)،کلید ها،فیدر ها(ولوم های خطی)برای کنترل گین پری امپلی فایر،هستند،که ممکن است اکولایزر کانال را تنظیم کنند،کنترل مسیر دهی به سیگنال ورودی را بر عهده داشته باشند،و مشارکت کانال در میکس را،کنترل کنند.ورودی هایی که میتوانند به کانال های میکسر وصل شوند،ممکن است چند منظوره باشند و یا چندین ورودی باشند.همانند جک های XLR،برای میکروفون ها و DI BOX ها،یا جک های فون 1.4اینچ برای ورودی های لاین،از منابع صدا.میکسر های دی جی،از ورودی های RCA برای گرفتن صدا از پخش کننده های سی دی و فونوگراف تا دستگاه های دیجیتال،استفاده میکنند.بسته به نوع میکسر،ستون های ورودی،ممکن است مسیردهی های مختلفی برای کانال به منظور مانیتورینگ،داشته باشند،ممکن است دارای اتونیشن ها برای کاهش قدرت سیگنال به منظور جلوگیری از کلیپینگ،یا امکنات اکتیو،همچون فیلتر های بالا گذر،و برخی از میکسر های گران تر،دارای اکولایزر های گرافیکی و یا نیمه پارامتریک به خصوص برای باند فرکانسی مید،باشند.هر کانال،معمولا شماره ای دارد تا مهندسین صدا بتوانند کانال ها را از هم تفکیک کنند.حتی ممکن است جک های ورودی کانال ها نیز شماره ای داشته باشند،مثلا جک 1و2و3 برای هر کانال.معمولا قسمت ورودی میکسر ها،دارای بخش های زیر هستند:
جک ها و کانکتور های ورودی-پری آمپلی فایر میکروفون-اکولایزر ها-کمپرسور ها-مسیر دهی ها،شامل آکسیلاری ها،مانیتورینگ ها،و پنینگ-فیدر ها(در میکسر های کوچک،ممکن است فیدر های خطی استفاده نشود و از فیدر چرخشی استفاده شود.)در بسیاری از میکسر ها،هر بخش،ممکن است دارای یک رنگ خاص برای تشخیص سریع آن و تنظیم آن باشد.از راست به چپ:ورودی مونو-قسمت مستر-ورودی استریو
مبانی پایه کنترل ورودی ها:زیر جک های ورودی در میکسر ها،معمولا چندین عدد ولوم و پتانسیومتر یا ناب چرخشی،وجود دارند.معمولا اولین ناب،کنترل گین(بهره)است.بهره،میزان تقویت یا تضعیف سیگنال ورودی را کنترل میکند.بیش ترین نویز در این مرحله دریافت میشود برای همین حتما پیشنهاد میشود تا از کانکتور های بالانس شده برای دادن ورودی به میکسر استفاده شود.
یک میکروفون،که به طور مستقیم به یک آمپلی فایر وصل شده،شاید نتواند صدا تولید کند،چون خروجی میکروفون بسیار ضعیف است.برای همین،خروجی میکروفون باید ابتدا تقویت شود،پس ابتدا پری-آمپلی فایر ها،این سیگنال را به قدر کافی تقویت میکنند تا سیگنال آماد برای ارسال به آمپلی فایر شود.برای برخی از سیگنال هایی که از دستگاه های الکترونیکی گرفته میشوند و به اندازه کافی قدرتمند هستند،و باید از گین با بهره های کمتر،با اعداد و ارقامی در حد 15 تا 20 سیبل،استفاده کنیم.برای بهترین راه تنظیم گین،باید ابتدا گین را تا تا حدی که چراغ کلیپ به اندازه کمی چشمک بزند،زیاد کنیم و سپس،در حدی که آن چراغ خاموش شود،گین را کم کنیم،در این صورت بهترین نسبت سیگنال به نویز را خواهیم داشت و دیگر سیگنال کلیپ نیز نخواهد کرد.در کانال های میکسر ها،ممکن است کانکتور های اینزرت،بعد از پری امپلی فایر وجود داشته باشد،این جک ها،سیگنال را برای پروسسور ها و یا افکت ها ارسال و پس از انجام پردازش بر روی آنها،دوباره دریافت میکنند.
مسیر های ارسال اکسیلاری یا AUX SEND:اکسیلاری ها،یک انشعاب از سیگنال ورودی کانال میگیرند و آنرا به باس های خود میفرستند،این خروجی ها میتوانند به دستگاه های خارجی،متصل شوند.اکسیلاری ها همچنین میتوانند پست فیدر یا پری فیدر باشند.در پری فیدر ها،این انشعاب قبل از فیدر کانال گرفته میشود و حجم صدای ارسال شده بستگی به میزان ولوم های اکسیلاری دارد،که چه حجمی از صدا فرستاده شود،اما اگر پست فیدر باشند،حجم صدای ارسال شده به اکسیلاری ها،از فیدر کانال نیز تابعیت خواهد کرد.از خروجی اکسیلاری نیز میتوان برای ارسال به افکت به صورت پست فیدر استفاده کرد و خروجی افکت را به یک کانال دیگر متصل کرد.یا میتوان از خروجی اکسیلاری به مانیتور ها داد،برای کنترل مستقیم بر روی مانیتور ها،میتوان پست فیدر،اینکار را انجام داد.در صدا و سیما،آکسیلاری ها،در قالب کلید هایی به اسم پروگرامر ها وجود دارند،اگر مثلا پروگرم 1 را به ورودی رادیویی وصل کرده باشیم و پروگرام 2 را به مانیتورینگ،با فعال یا غیر فعال کردن کلید ها در هر کانال،میتوانیم تعیین کنیم که صدای کانال مثلا به مانیتورینگ یا فرستنده رادیویی برود یا خیر.به علت اینکه سیگنال فرستاده شده باید معمولا عین سیگنال شنیده شده باشد،دیگر آکسیلاری ها در این میکسر ها،دارای ولوم نیستند،تا مثلا صدایی که در مانیتورینگ وجود دارد عین صدایی باشد که به فرستنده رادیویی،ارسال میشود.
اکولایزر ها در میکسر:در کانال،گزینه ای برای کاهش یا افزایش یک مقدار خاصی از پهنای باند فرکانسی وجود دارد که به آن اکولایزر میگوییم.میکسر های ارزان و کوچک،فقط دارای بیس و تریبل هستند.برخی دیگر از میکسر ها،دارای سه باند فرکانسی لو(پایین)-مید(وسط)-و های(بالا) هستند.در انواع پیشرفته تر،روی باند میدرنج مانور میدهند،ممکن است دارای چهار باند فرکانسی باشند،که میدرنج به دو قسمت های-مید و لو-میدباشد،اما،در بسیاری از میکسر ها،از اکولایزر پارامتریک در میدرنج،استفاده میکنند.در بسیاری از میکسر ها،یک اکولایزر گرافیکی با تعداد کانال بین 5 تا معمولا 10 باند فرکانسی،در قسمت خروجی و مستر وجود دارد،برای کنترل تن صدا در مرحله نهایی،که روی صدای تمامی کانال ها اثر گذار است.
صدای نشانه(صدایی که به هدفون ها معمولا فرستاده میشوند):صدای نشانه،در میکسر،به اپراتور اجازه میدهد که به یک یا چندین کانال توسط مانیتورینگ یا هدفون،گوش بدهد،بدون اینکه صدای آن کانال ها به خروجی بروند،و به گوش شنوندگان برسد.از این سیستم،هم میتوان برای مانیتورینگ استفاده کرد اما استفاده اصلی از آن،پخش آهنگ یا قسمت بعدی برنامه،زود تر موعود پخش،برای خود اپراتور یا مهندس صدا است تا بتواند قبل از پخش،ابتدا صدا را تنظیم کند،این کاربرد به درد دی جی ها نیز میخورد.سیگنال ها در مسیر نشانه،معمولا به یک آمپلی فایر هدفون میروند،یا ممکن است به مانیتورینگ ها نیز بروند.دکمه ی PFL بر روی میکسر،به معنای گوش دادن پیش از فیدر است،و اگر این دکمه غیر فعال باشد،صدا به صورت ALF به معنای گوش دادن بعد از فیدر خواهد بود.معمولا ستون های ورودی،این قابلیت را دارند تا با فعال کردن PFL صدا بدون اینکه به خروجی ها برود،به مسیر هدفون ها برود،و قابل شنیدن در آن باشد.در میکسر های فوق پیشرفته،کلید SIP نیز ممکن است وجود داشته باشد.این کلید،بر خلاف PFL،روی صدای خروجی اثر میگذارد،فرض کنید که ممکن است سیگنال فرستاده شده از سینتی سایزر به میکسر،بیش از حد قوی باشد و باعث کلیپ کردن شود.برای راحت پیدا کردن این مشکل،کلید SIP را فعال میکنیم،با فعال بودن این کلید،ارتباط تمامی کانال ها به جز کانال منتخب،با خروجی سریع قطع خواهد شد و میتوانیم به راحتی کانال را تنظیم و سپس SIP را دوباره غیر فعال کنیم.در هنگام اجرای برنامه،مراقب این کلید باشید،زیرا اگر اشتباهی فعال شود،تمامی کانال ها غیر از کانال خودش را غیر فعال و بی صدا خواهد کرد.
مسیر میکس:هر کانال از میکسر،دارای یک ولوم است که به آن فیدر میگویند،و میزان حجم صدای کانال در میکس اصلی را تعیین میکند.این ولوم معمولا خطی است،اما در میکسر های کوچک،ممکن است چرخشی باشد.سیگنال ها پس از آن،با هم جمع میشوند،و سیگنال میکس شده ی اصلی را خواهند ساخت،و یا در مسیر های باس زیرمجموعه میکس اصلی،ممکن است بروند،و پردازش شوند و سپس دوباره به کانال ها برگردند و میکس شوند.
میکسر دی جی چیست؟
