یک قانون برای ایزولاسیون،این است که اجازه داده نشود جریان به طور مستقیم،عبور کند.انرژی(در مدارات انالوگ)و اطلاعات(در مدارهای دیجیتال)میتوانند با روش های دیگری غیر از عبور مستقیم،جابه جا شوند.همانند اثر خازنی،سلفی،موج های الکترومغناطیسی،نور،صوت،و مکانیک.ایزولاسیون الکترونیکی،در جاهایی که مدار ها دارای زمین های غیر مشترک هستند،و مثلا زمین ها اختلاف پتانسیل دارند،کارایی دارد،همچنین برای محافظت از قطعات.همچنین،یک راه جلوگیری از به وجود آمدن جریان های گردابی زمین بین دو قطعه با زمین مشترک،ایزولاسیون است.یک نکته ی دیگر،جلوگیری از عبور جریان از بدن انسان است،همانند ترانسفورماتور های ایزوله.
متد های ایزولاسیون:
ترانسفورماتور ها:ترانسفورماتور ها با استفاده از شار مغناطیسی،با هم جفت میشوند.سیم پیچ های اولیه و ثانویه ی آنها با هم ارتباط و تماسی ندارند.(به جز اتوترانسفورماتور،که سیم پیچ هایش به هم متصل اند و ایزولاتور به شمار نمیاید.ولتاژی که در این ترانس ها میتواند بدون خطر،به آنها اعمال شود،معمولا تا چندین کیلوولت است.همچنان که ترانسفورماتور ها،کاربرد اصلی شان در تغییر دادن ولتاژ ها است،ترانس های ایزوله ای با نسبت 1:1نیز وجود دارند که فقط مخصوص ایزولاسیون ساخته شده اند.اگر دو سیستم الکترونیکی زمین مشترک داشته باشند،باز هم میتوان گفت که از نظر الکترونیکی ایزوله نیستند.ممکن است زمین دستگاه ها،به بدنه ی دستگاه متصل نباشد و خطرناک میشود اگر قطب های عملگر به هم برخورد کنند،اما ترانسفورماتور ها زمین را هم ایزوله میکنند و به زمین اصلی متصل نمیشوند.
ایزولاتور های نوری(اپتوکوپلر):در این ایزولاتور ها،یک منبع نوری،اطلاعات را با امواج نوری،مخابره میکند.گیرنده،یک فتودیود یا فتوترانزیستور است.در این روش،فرستنده و گیرنده در یک محیط بسته روبه روی هم قرار میگیرند،همانند یک پکیج سیلیکونی،امروزه این ایزولاتور ها میتوانند در محدوده ولتاژی در حدود 10 کیلوولت کار کنند و با سرعت 25 میکروثانیه و حتی کمتر،اطلاعات را مخابره کنند.اپتوکوپلر های اولیه،از یک مقاومت نوری برای دریافت اطلاعات استفاده میکردند،بعد ها از فتودیود و بعد تر از فتو ترانزیستور ها استفاده شد،برای مثال،اپتوکوپلر4n34میتواند سرعتی تا 5 میکروثانیه و پهنای باندی در حدود 10 کیلوهرتز،داشته باشد،که باز هم بعد ها با فرکانس های بالا تر از 50 کیلو هرتز هم سازگار شدند.
خازن:خازن ها به سیگنال متاوب اجازه ی عبور داده و به جریان مستقیم،اجازه ی عبور نمیدهند.آنها سیگنال متناوب را جفت کرده و جریان مستقیم را از آنها پیاده میکنند،البته بسته به شرایط،خازن ممکن است اتصال کوتاه کند و از انجام وظیفه اش باز بماند،به علت شکست الکتریکی و ترکیدن!.برای همین،خازن هایی که مخصوص ایزولاسیون ساخته میشوند،در اینکار دقیق تر بوده و آنها را با کلاس y میشناسند.
ایزولاتور سنسور اثر هال:در این سنسور ها،چون میتوانند میدان مغناطیسی را که ناشی از عبور جریان است،تشخیص دهند،پس از آنها برای ایزولاسیون نیز استفاده میشود.در این ایزولاتور ها،یک سلف میدان مغناطیسی را ایجاد کرده و سنسور اثر هال،این میدان را تشخیص میدهد.برخلاف سنسور های اپتوکوپلر که دیود های آن به خصوص منبع انتشار نورش،عمری محدود دارد،و همچنین نیاز به بایاس DC داشتن آنها،این ایزولاتور ها این معایب را ندارند.
مگنتورزیستنس:این مقاومت ها،DC را از AC جدا میکنند،برعکس خازن ها.این المان،مقاومت مغناطیسی نام دارد،که در صورت تغییرات مغناطیسی در لایه های مجاورش،مقاومتش بالا میرود.
رله:یکی از دم دست ترین،ساده ترین ایزولاتور ها است،یک کویل مغناطیسی،یک کلید کنداکتور را وصل میکند،البته رله ها برای فرکانس های بالا،و کارکردن از نظر قطع و وصل مداوم،مناسب نیستند.
انواع استابیلایزر
