پیغام های میدی:پیغام های میدی،از کلمات 8 بیتی تشکیل شده اند،یعنی پیغام های 1 بایتی،که به صورت سریال،با بیت ریت 31.25 کیلوبیت بر ثانیه،مخابره میشوند.علت انتخاب این بیت ریت،مقسم صحیحی بودن از فرکانس 1 مگاهرتز است،و 1 مگاهرتز،فرکانس بسیاری از پردازنده های آن دوران(میکرو پروسسور ها) بوده است!هر لینک میدی،میتواند تا 16 کانال از اطلاعات را منتقل کند.کانال ها،از 1 تا 16 شماره گذاری میشوند اما شماره گذاری باینری آنها از 0تا15 است.یک دستگاه میتواند انتخاب کند که اطلاعات کدام یک از این کانال ها را دریافت کند.یا میتواند به تمامی کانال ها،گوش بدهد!دستگاه های شخصی،میتوانند مونو فونیک یا پولی فونیک باشند،یعنی،تنها صدای یک ساز را دریافت و یا صدای چند ساز را دریافت کنند.دستگاه های دریافت کننده،این چهار قابلیت را میتوانند داشته باشند،یعنی روشن/خاموش بودن کانال ها و موفونیک و پولی فونیک.
پیغام های میدی،دستورالعمل هایی برای کنترل دستگاه های دریافت کننده،هستند.یک پیغام میدی،از یک بایت وضعیت متشکل میشود که نوع پیغام را مشخص میکند،و در دنبالش،دوبایت داده ی دیگر،پارامتر ها را تعیین میکنند.هر پیغام میدی،میتواند در یکی از 16 کانال،فرستاده شود و تنها دستگاه های دریافت کننده ی آن کانال،آنرا دریافت کند،و یا پیغام های سیستم باشد که تمامی کانال ها آنرا دریافت کنند.هر دستگاه دریافت کننده،از دریافت پیغامی که مربوط به کاربرد هایش و فانکشن های آن نباشد،اجتناب میکند.معمولا،پنج نوع پیغام میدی وجود دارد:صدای کانال،حالت و مود کانال،اشتراکات سیستم،تایمینگ سیستم،و پیغام های منحصر به سیستم.
پیغام های صدای کانال:پیغام های صدای کانال،بی درنگ و همزمان در یک کانال به صورت داده ها،منتقل میشوند.برای مثال این داده ها،پیغام روشن شدن نوت،با شماره پیچ که همان نت دارد،یک پیغام سرعت که نشان دهنده ی آن است که آن نت با چه سرعت و نیرویی نواخته شده،و پیغام خاموش شدن نوت،هنگامی که یک نوت پایان میابد.پیغام های برنامه ای،پیچ ها را تغییر میدهند،و پیغام های کنترلی،و پارامتر های دستگاه را.نت های میدی،از عدد 0تا127 شماره گذاری شده اند،که به نت های C1تا G9 اختصاص داده شده اند.این کار،مطابقت میکند با رنج فرکانسی از 8/175798916 هرتز تا 12543/85395 هرتز.خوبی این رنج،بودن A4 که یکی از نت های مرجع تنظیم با فرکانس 440 هرتز است،و همچنین،تمامی 88 نت پیانو که از A0تا C8هست را شامل میشود.این پیغام ها،با یک بایت وضعیت شروع میشوند،و توسط دو بایت داده کنترل میشوند.بایت وضعیت،نشان میدهد که چه نوع تغییری قرار است ارسال شود(پیغام روشن شدن،خاموش شدن یک نوت،تغییر رول پیچ یا جوی استیک،و...)دو بایت داده ی بعدی،نشان میدهند که اگر یک نوت روشن شده،شماره ی آن چند است و نیز اگر نوتی خاموش شده،کدام نوت بوده،و اینکه هر نت با چه سرعتی نواخته شده.در میدی،اعداد 0تا127 دسی مال نشان دهنده ی ارسال شدن بایت های داده هستند و از 128تا255 نشان دهنده ی مود وضعیت.
پیغام های مود کانال:در پیغام های حالت و مود کانال،چهار قابلیت روشن/خاموش بودن کانال ها و مونو/پولی فونیک بودن را میتوانند کنترل کنند.همچنین،میتوانند تمامی کنترلر ها را به حالت اولیه برگردانند،و یا پیغام خاموش کردن نوت ها را برای تمامی نوت ها ارسال کنند.شماره های این پیغام ها از 121تا127 است،و دارای 7 دستور هستند.دو بایت داده دارند و معمولا بایت دوم،دارای اهمین نیست مگر در دستورات روشن بودن مونوفونیک که بایت دوم شماره ی کانال را مشخص میکند و یا دستور local controll که یک کنترلر را به تولید کننده صدا قطع و یا وصل میکند.
پیغام های سیستمی:پیغام های منحصر به فرد سیستم،(SysEx)یکی از دلایل انعطاف پذیری و طول عمر پروتکل میدی،هستند.(ابداع میدی،برای حدود 40سال پیش است!)کمپانی های سازنده دستگاه ها،میتوانند از این پیغام ها،برای ایجاد ارتباط اختصاصی بین دستگاه های خود،استفاده کنند و قابلیت های منحصر به فردی را برای دستگاه های خود،ایجاد کنند،قابلیت هایی که شاید در استاندارد اصلی میدی وجود نداشته باشد.پیغام های SysEs برای یک دستگاه خاص در سیستم،آدرس داده میشوند.هر کمپانی،یک شناسه منحصر به فرد برای شناسایی دستگاه های خودش دارد،که این شناسه در پیغام های سیستمی آن است.این کار برای اطمینان از آن است که تنها دستگاه مورد هدف ما،در سیستم،به پیغام ها پاسخ دهد،و دیگر دستگاه ها،از دریافت پیغامی که برای دستگاه دیگر است،صرف نظر کنند.بسیاری از دستگاه ها،دارای تنظیمات آی دی SysEx هستند،بنابراین اگر کنترلری بخواهد دو عدد دستگاه را کنترل کند،میتواند پیغام هایش را برای هرکدام و به طور مستقل بفرستد و دستگاه های دریافت کننده نیز هرکدام،پیغامشان را دریافت کنند.پیغام های سیستم،میتوانند پای خودرا فراتر از استاندارد های میدی بگذارند،و نیز کنترل کنند که دستگاه دریافت کننده کدام باشد و کدام دستگاه پیغام ها را دریافت نکند.
پیغام های تایمینک سیستم:مهم ترین وظیفه ی پیغام های تایمینگ سیستم،سنکرونیزه کردن سیستم است.این پیغام ها معمولا دارای یک بایت وضعیت هستند.به این پیغام ها،پیغام های سیستم ریل تایم یا همزمان،میگویند،و کنترل کلاک میدی نیز در این پیغام است.
پیغام های مشترک سیستم:در پیغام های مشترک سیستم،از دو بایت داده استفاده میشود،یکی بایت وضعیت و دیگری بایت داده.این پیغام ها نیز دستورات زیر را دارند:
چارت اجرا و پیاده سازی میدی:دستگاه ها،معمولا نمیتوانند به تمامی انواع پیغام های میدی پاسخ بدهند،چارت اجرای میدی توسطMMA استاندارد سازی شد و یک راهی شد برای کاربر ها تا به راحتی بتوانند دستگاه ها را با هم مقایسه و قابلیت های هرکدام را از هم تفکیک کنند،در این چارت،لیستی از قابلیت هایی که دستگاه دارد و یا قابلیت های مهمی که ندارد،تهیه شده است.این چارت،همانند کاتالوگی،ممکن است در جعبه ی دستگاه وجود داشته باشد،بر روی یک CD باشد و یا از وبسایت کمپانی قابل دریافت باشد.همچنین با استفاده از آن،میتوان دستگاه ها را با هم مقایسه کرد.
مشخصات الکتریکی میدی:برای اتصال اینترفیس الکترونیکی دستگاه های میدی،دستگاه ها بر پایه ایزوله بودن جریان الکتریکی از هم،طراحی میشوند.در خروجی میدی،پین 4،یک ولتاژ 5 ولت وجود دارد که با یک مقاومت 220 اهم سری شده،و سپس این پین به پین 4 دستگاه ورودی وصل میشود.همانطور که در قسمت های قبل اشاره کردیم،یک اپتوکوپلر برای ایزوله کردن و محافظت از ورودی گیرنده،در آن وجود دارد.جریان برگشتی(منفی)از پین 5 عبور میکند اما این بار،دستگاه گیرنده در این مسیر یک مقاومت 220 اهم برای محافظت هم زاز ال ای دی اپتوکوپلر و هم کنترل جریان وجود دارد.این مقاومت ها باعث میشوند جریان از حدود 5 میلی آمپر تجاوز نکند.برخلاف ظاهر کابل،جریان داخل کابل مستقیم گیرنده را کنترل نمیکند،بلکه اپتوایزولاتور ها اینکار را انجام میدهند.در این سیستم ها،نرخ بیت برابر با 31250 بیت بر ثانیه خواهد بود.در کانکتور های میدی،پین شماره ی 2،پین اتصال به زمین است و همچنین اجازه میدهد شیلد کابل،به آن وصل شده و از پایه های 4و5 دربرابر نویز،محافظت کند.البته پین شماره ی 2 دستگاه ورودی نباید به شیلد وصل شود،فقط پین 2 دستگاه دستگاه خروجی.
تکنولوژی استدیو مجازی
